6 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΪΤΗΣ

Σημαντική η υποστήριξη στα παιδιά, μεγάλες οι προκλήσεις

Πορτ-Ο-Πρένς, Ν. Υόρκη, 12 Ιουλίου 2010 - Το απόγευμα της 12ης Ιανουαρίου έπληξε την Αϊτή ο ισχυρότερος σεισμός που είχε πλήξει ποτέ τη χώρα για 200 χρόνια, αφήνοντας πίσω του 220.000 νεκρούς και 300.000 τραυματίες. Το συνολικό μέγεθος των ζημιών εκτιμάται σήμερα στα 7,86 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί στο 120% του ΑΕΠ της Αϊτής το 2009. Σήμερα, έξι μήνες μετά το σεισμό, οι συνέπειές του στα παιδιά είναι ιδιαίτερα σοβαρές: 188.000 κατοικίες καταστράφηκαν ολοσχερώς ή υπέστησαν ζημιές και 800.000 παιδιά εξακολουθούν να κατοικούν σε προσωρινούς καταυλισμούς. Επιπλέον καταστράφηκαν ή έχουν εκτεταμένες ζημιές 3.978 σχολεία καθώς και το 22% όλων των υποδομών υγείας. Στους μήνες που ακολούθησαν η βοήθεια της UNICEF υπήρξε καθοριστική για την ανακούφιση των πληγέντων και την επιβίωση των παιδιών σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα για τη δράση της οργάνωσης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 6 μηνών από το σεισμό: Καλύφθηκαν οι άμεσες ανάγκες υγείας 1,7 εκατομμυρίων ανθρώπων για τρεις μήνες. Σήμερα, μέσα από προγράμματα συνεργασίας συνολικά παρέχεται καθαρό νερό σε 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους ενώ η ίδια η UNICEF παρέχει καθαρό νερό σε 333.000 ανθρώπους μέσα από την καθημερινή διανομή 1,66 εκατομμυρίων λίτρων νερού εξασφαλίζοντας πως σε κάθε παιδί αντιστοιχούν τουλάχιστον 5 λίτρα ημερησίως. Εγκαταστάθηκαν ήδη 9.000 από τις 11.000 προβλεπόμενες τουαλέτες που θα βελτιώσουν σημαντικά τις συνθήκες υγιεινής για περίπου 1,1 εκατομμύρια ανθρώπους. Εκπαιδεύτηκαν 2.200 άτομα για την προώθηση των ασφαλών πρακτικών υγιεινής στους καταυλισμούς, τις γειτονιές και τα χωριά σε όλες τις πληγείσες περιοχές. Διανεμήθηκαν στους πληγέντες 42.450 σετ υγιεινής που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων σαπούνι, πετσέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, απορρυπαντικά και χαρτί υγείας. Μέσα από ειδικά προγράμματα διατροφής παρέχεται τροφή σε 550.000 ανθρώπους που έχουν ειδικές ανάγκες όπως παιδιά κάτω των 5 ετών και θηλάζουσες μητέρες, ενώ περίπου 2.000 σοβαρά υποσιτισμένα παιδιά λαμβάνουν θεραπευτική αγωγή και φροντίδα. Πάνω από 186.000 παιδιά από 9 μηνών έως 7 ετών έλαβαν συμπληρώματα βιταμίνης Α. Εμβολιάστηκαν 275.000 παιδιά σε 727 καταυλισμούς κατά των βασικών ασθενειών. Η UNICEF παρέχει υποστήριξη και συμβουλευτική για το μητρικό θηλασμό σε περισσότερες από 23.000 μητέρες και τα μωρά τους σε ειδικές τέντες. 225 Χώροι Φιλικοί προς τα Παιδιά υποστηρίζονται από τη UNICEF με δραστηριότητες αναψυχής και ψυχολογικής υποστήριξης για πάνω από 62.800 παιδιά και προγράμματα για την ανάπτυξη στην πρώτη παιδική ηλικία για 45.520 παιδιά. Πάνω από ένα εκατομμύριο μαθητές και 55.000 δάσκαλοι έλαβαν βοήθεια μέσα από τον καθαρισμό περιοχών, το στήσιμο προσωρινών χώρων εκπαίδευσης, τη διανομή βασικού εκπαιδευτικού υλικού σε 500.000 μαθητές και την υποστήριξη εκπαιδευτικών. 185.000 παιδιά έλαβαν σχολικά είδη της UNICEF και παρασχέθηκαν 1.297 σχολικές τέντες για 155.000 μαθητές, ενώ εκπαιδεύτηκαν 2.300 δάσκαλοι και 3.000 ακόμα βοηθητικά άτομα σε προσαρμοσμένη διδακτέα ύλη και την ψυχολογική υποστήριξη παιδιών. Μέχρι τέλος Ιουνίου εξοπλίσθηκαν 18 σχολεία με κατάλληλες εγκαταστάσεις νερού και υγιεινής ενώ ακόμα 29 σχολεία θα εξοπλισθούν μέχρι τέλος Αυγούστου. Μέχρι τέλος Ιουνίου εντοπίσθηκαν και καταγράφηκαν πάνω από 2.000 παιδιά που έχουν χωρισθεί από τις οικογένειές τους ενώ 337 παιδιά επανενώθηκαν με τις οικογένειές τους. Η δοκιμασία για τα παιδιά της Αϊτής δεν έχει τελειώσει ακόμα και η UNICEF θα παραμείνει εκεί εργαζόμενη καθημερινά για να σώσει τη ζωή των παιδιών και να τα βοηθήσει να έχουν ένα καλύτερο μέλλον.  Περισσότερα: www.unicef.gr

Συνεπιμέλεια: Δικαίωμα του παιδιού ή «υποχρέωση» των γονέων;

Όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία ένας στους τέσσερις γάμους καταλήγει στο διαζύγιο, με επίκεντρο της συζυγικής «διαμάχης» την επιμέλεια των παιδιών, το ύψος της διατροφής που καταβάλλει ο πατέρας και τη συχνότητα της επικοινωνίας του τελευταίου με τα παιδιά. Το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού» ρυθμίζει την κατάσταση χωρίς δικαστικές διαμάχες.

Μάλιστα, έχει ήδη γίνει νομικά αποδεκτό σε τρεις περιπτώσεις, που το Πρωτοδικείο Αθηνών επικύρωσε την νομική ισχύ του Συμφώνου, μετα από αίτημα που κατέθεσαν ζευγάρια που είχαν αποφασίσει την λύση του γάμου.

Μπορείτε να εκφέρετε την άποψή σας για το θέμα κάνοντας κλικ εδώ

Ο Σύλλογος για την Γονεϊκή Ισότητα και το Παιδί (ΓΟΝ.ΙΣ), μέσω του «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού» καταθέτει μια εναλλακτική πρόταση για την διευθέτηση καίριων ζητημάτων σε περίπτωση διαζυγίου.

Στην ημερίδα που διοργάνωσε την Τετάρτη 30 Ιουνίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, παρουσιάστηκαν τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε, σχετικά με ζητήματα γονικής μέριμνας και επιμέλειας παιδιών σε περίπτωση διαζυγίου.

Η έρευνα πραγματοποίησε κατόπιν άδειας του Πρωτοδικείου Αθηνών, με την επιστημονική συνδρομή των καθηγητών Πανεπιστημίου Ι. Παραβάντη και Δ. Παπαδοπούλου-Κλαμαρή.

Η έρευνα για πρώτη φορά απαντά επιστημονικά και θεμελιωμένα σε χρόνια ερωτήματα, όπως (ενδεικτικά):

- Σε τι ποσοστό οι μητέρες αναλαμβάνουν την επιμέλεια του παιδιού;

- Σε ποιο ποσοστό οι πατέρες ζητούν την επιμέλεια του παιδιού;

- Υπάρχουν περιπτώσεις «συναλλαγών» μεταξύ ανάληψης της επιμέλειας και διατροφής;

Υπεύθυνοι της έρευνας, συλλογής και επεξεργασίας των στοιχείων ήταν οι δικηγόροι Ε. Μητσοπούλου και Ι. Παπαρρηγόπουλος, με την εθελοντική συμμετοχή μελών του συλλόγου. Τη στατιστική ανάλυση και την εξαγωγή των συμπερασμάτων επιμελήθηκε ο καθηγητής Ι. Παραβάντης.

Την ημερίδα συντόνισε η κ. Παπαδοπούλου-Κλαμαρή, που διετέλεσε πρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την κοινή επιμέλεια του παιδιού.

Παράλληλα με την έρευνα παρουσιάστηκε το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού», μια καινοτόμος πρόταση για διαζευμένους γονείς που επιθυμούν να βρουν μια από κοινού, χωρίς μεσολαβήσεις, κοινής εξασφάλισης λύση.

Το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού», αποτελεί τη νέα δυνατότητα για τους γονείς προκειμένου να διευκολυνθούν στη διατήρηση τής από κοινού επιμέλειας και ανατροφής του παιδιού, με τη χρήση υποδείγματος που μπορεί να αποτελέσει τη βάση για σύναψη ιδιωτικού συμφωνητικού, δίνοντας ταυτόχρονα κατευθυντήριες γραμμές και λύσεις σε σημαντικά θέματα, όπως (ενδεικτικά):

- Ο καθορισμός του τόπου κατοικίας του παιδιού

- Χρόνος διαμονής του παιδιού στο σπίτι του κάθε γονέα

- Ο από κοινού διορισμός κοινωνικού λειτουργού, εάν επιθυμούν

- Η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του παιδιού

Η έρευνα

Η έρευνα επικεντρώθηκε στην μελέτη της δεκαετίας 1998-2008, με τη λήψη τυχαίου δείγματος και ολόκληρο το έτος 2007. Οι εθελοντές-ερευνητές αναζήτησαν αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών και συμπλήρωσαν την ειδική φόρμα που είχε συντάξει η επιστημονική επιτροπή.

Από την επεξεργασία των στοιχείων προέκυψαν προκαταρκτικά αποτελέσματα, που δίνουν το έναυσμα για την περαιτέρω επεξεργασία και την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Από τα πρώτα αποτελέσματα λοιπόν, διαπιστώνεται ότι μόλις στο 10% των περιπτώσεων ο σύζυγος είναι εκείνος που καταθέτει αγωγή για την διευθέτηση της επιμέλειας των παιδιών, ενώ το 97% των αιτημάτων αφορούν πρώτα την ρύθμιση του ύψους της διατροφής και μετά την επιμέλεια των παιδιών.

Ο πατέρας (95%) συνήθως κάνει ανταγωγή για να ρυθμίσει τα ζητήματα επικοινωνίας με τα παιδιά, καθώς οι μητέρες στην πλειοψηφία των περιπτώσεων «εκβιάζουν» καταστάσεις μέσω της στέρησης της επαφής των παιδιών με τον πατέρα.

Παγιωμένες καταστάσεις

Σύμφωνα με την κ. Μητσοπούλου, η επιμέλεια ανατίθεται αποκλειστικά σχεδόν στην μητέρα και ο πατέρας περιορίζεται σε αιτήματα για την διόρθωση των όρων επικοινωνίας με το παιδί, καταλήγοντας σχεδόν πάντα στον ρόλο του «πατέρα του Σαββατοκύριακου».

Εξάλλου σύμφωνα με τον νόμο 1300/83 που ισχύει σήμερα, η ανάθεση της επιμέλειας ανατίθεται αποκλειστικά στον έναν γονέα βάσει καταλληλότητας και όχι του φύλου. Αυτό πρακτικά έχει ωθήσει μόνο το 9% των ανδρών να διεκδικεί την επιμέλεια των παιδιών και τελικά μόνο το 7% να κερδίζει την αποκλειστική φροντίδα και ανατροφή. Αυτό συμβαίνει λόγω της ακαταλληλότητας της μητέρας ή σε περιπτώσεις όπου η σύζυγος έχει ήδη εγκαταλείψει τα παιδιά.

Κατά την κ. Μητσοπούλου η μη διεκδίκηση της επιμέλειας από τον πατέρα είναι αποδίδεται στην έλλειψη ενημέρωσης για την δυνατότητα της από κοινού επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών. Αποτέλεσμα της παγιωμένης αυτής κατάστασης είναι πρωτίστως η καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού για ελεύθερη επαφή και με τους δύο γονείς.

Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία έχει κυρωθεί στη χώρα μας με το Ν.2101/1992, αναγνωρίζει το δικαίωμα του παιδιού σε ανατροφή και από τους δύο γονείς και κατοχυρώνεται σε μια σειρά άρθρων, πράγμα που αποδεικνύει την ιδιαίτερη σημασία που του αποδίδεται.

Η πρόταση του ΓΟΝ.ΙΣ

Προς την διευθέτηση της κατάστασης στοχεύει το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού», παράλληλα με την προωθούμενη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας που επιχειρείται μέσω της ψήφισης σχεδίου νόμου που έχει κατατεθεί εδώ και δύο χρόνια.

Το σχέδιο νόμου προωθεί την κοινή επιμέλεια ως φυσική συνέχεια της κατάστασης που ισχύει εντός του γάμου, όπου οι γονείς θεωρούνται ίσοι ως προς την ανατροφή των παιδιών. Θεωρεί δηλαδή δεδομένη την κοινή επιμέλεια και μετά το διαζύγιο, χωρίς να κρίνεται αναγκαία η ρύθμιση της κατάστασης με δικαστική απόφαση, παρά μόνο με την σύναψη ενός ιδιωτικού συμφωνητικού.

Βέβαια προβλέπει και την αποκλειστική επιμέλεια σε περιπτώσεις όπου ο ένας εκ των δύο γονέων αδιαφορεί πλήρως για το παιδί ή όταν ο γονέας που δεν κατοικεί με το παιδί κάνει κατάχρηση της συνάσκησης γονικής μέριμνας.

Με επίκεντρο το παιδί

Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη διαδικασία, την στιγμή που ήδη χωρίζουν οι γονείς, για ένα παιδί. Ανεξάρτητα από τους λόγους ή τις αιτίες του διαζυγίου το παιδί αγαπάει και τους δύο γονείς του. Ταυτόχρονα χρειάζεται και τους δύο γονείς ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα. Θα πρέπει και οι δύο γονείς να καταβάλουν προσπάθεια ώστε η διαδικασία του διαζυγίου και οι επιπτώσεις του στο παιδί να περιοριστούν και να μην είναι τέτοιες, ώστε να επηρεαστεί επιπλέον, από την απώλεια του ενός από τους δύο γονείς.

Η κοινή φροντίδα των παιδιών και από τους δύο γονείς είναι η μόνη επιλογή όταν βάλουμε προτεραιότητα μας το συμφέρον του παιδιού. Ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση θα πρέπει είτε πριν το διαζύγιο είτε μετά τα παιδιά να προστατευτούν από διαμάχες , καυγάδες κ.λπ.

Επομένως και οι δύο γονείς έχουν υποχρέωση να φροντίζουν από κοινού το παιδί τους είτε στο ίδιο είτε σε διαφορετικό σπίτι. Έτσι ένα παιδί όταν προέρχεται από το προστατευτικό περιβάλλον της οικογένειας είτε είναι παιδί χωρισμένων γονιών θα απολαμβάνει τη φροντίδα δύο γονέων με ισότιμο και ισορροπημένο τρόπο, ώστε να αναπτυχθεί συναισθηματικά και ψυχικά χωρίς να αισθανθεί την απώλεια του ενός γονέα.

Πηγή: health.in.gr

Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας

Πως να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τη νοοτροπία του υπερ-γονεϊσμού.

Ένα βιβλίο του Carl Honore

Για όλους όσους ασχολούνται με παιδιά
Βασισμένο στις τελευταίες επιστημονικές έρευνες και σε συνεντεύξεις από ειδικούς και οικογένειες σε όλο τον κόσμο.
Μεταφρασμένο σε 16 χώρες με τεράστια επιτυχία.

Παιδιά υπό πίεση!

• Γιατί ο ελεύθερος χρόνος των παιδιών μοιάζει πλέον ένα άπιαστο όνειρο;
• Γιατί οι μέρες τους είναι γεμάτες από ατελείωτες υποχρεώσεις;
• Είναι το κυνήγι των εφοδίων για τη μελλοντική επαγγελματική τους αποκατάσταση μονόδρομος;

Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Καρλ Ονορέ περιγράφει την κατάσταση "Μεγαλώνουμε μια γενιά από κουρασμένα παιδιά-φορτωμένα με υποχρεώσεις και στόχους και καταλήγει πως "η ανατροφή των παιδιών μας δεν χρειάζεται να μοιάζει με αγώνα απόκτησης γνώσεων και εφοδίων!" Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να βιώνουν φοβερή πίεση:

• Η σωματική και νοητική υγεία τους πάσχουν: πολλά παιδιά εκδηλώνουν συμπτώματα παχυσαρκίας, κατάθλιψης ή άγχους.
• Δεν έχουν την ελευθερία να παίζουν έξω, να χαράζουν τη δική τους πορεία στη ζωή.
• Μεγαλώνουν τρέμοντας μήπως αποτύχουν και περιμένουν ότι θα τους δοθούν όλα στο πιάτο.
• Ο πανικός αυτός, η αίσθηση ότι μόνο το παιδί που αριστεύει στα πάντα έχει πιθανότητες να επιτύχει, μπορεί να επηρεάσει δυσάρεστα την κοινωνική του εξέλιξη.

Γονείς υπό πίεση!
Γραμμένο με τρόπο άμεσο και εύληπτο, το βιβλίο επικεντρώνεται στην "παιδική" ηλικία της εποχής μας. Απευθύνεται, λοιπόν, πρώτα και πάνω απ' όλα στους γονείς, στους ειδικούς στον χώρο της παιδοψυχολογίας, στους εκπαιδευτικούς και σε όσους ασχολούνται με παιδιά.

Κάποια από τα είδη των γονιών ΥΠΟ ΠΙΕΣΗ, σύμφωνα με την έρευνα του Καρλ Ονορέ:

• Οι γονείς "ελικόπτερα", που περιφέρονται συνεχώς πάνω από τα παιδιά τους.
• "Κουλουριασμένοι" γονείς, που απομακρύνουν κάθε δυσκολία μακριά από τα παιδιά τους.
• Διδακτικοί γονείς, που αφιερώνουν κάθε λεπτό τους για να προσανατολίζονται τα παιδιά τους.

Και παρ' όλα αυτά, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα:

• Πότε είναι σωστό να ζορίζουμε τα παιδιά και πότε να υποχωρούμε;
• Πόση ελευθερία χρειάζονται;
• Πόση τεχνολογία;
• Ποια ρίσκα θα πρέπει να τους επιτρέπουμε να παίρνουν;

Μην αγχώνεστε! Δεν υπάρχει μία και μοναδική συνταγή για την ανατροφή των παιδιών.

Γονείς και παιδιά....χαλαρά!
Με χιούμορ και αμεσότητα, ο Καρλ Ονορέ ξεδιπλώνει μπροστά μας όλα όσα ψιθυρίζουν μεταξύ τους γονείς και δάσκαλοι, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζει-και επιβεβαιώνει ότι στις μέρες μας, με την ολοένα μεγαλύτερη πίεση που υφίστανται τα παιδιά να μάθουν όλο και περισσότερα, είναι δύσκολο να παραμείνουν απλώς παιδιά...

Πως, όμως ξεκινάμε;

• Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι τα παιδιά έχουν ένα σωρό ικανότητες και ενδιαφέροντα-και ότι τα μονοπάτια που οδηγούν στην ενηλικίωση είναι πολλά.
• Η ζωή δεν τελειώνει αν το παιδί δεν μπει στο πανεπιστήμιο
• Δεν προορίζονται όλοι να εργαστούν σε προνομιακές επιχειρήσεις-ούτε το θέλουν, άλλωστε.
• Εξ' ορισμού, λίγα παιδιά θα ξεχωρίσουν, μεγαλώνοντας σε κάποιον τομέα.
• Για να κυλήσουν τα παιδικά χρόνια όμορφα, τόσο για τους γονείς όσο και για τα ίδια τα παιδιά, πρέπει πρώτα να μάθουμε να ανεχόμαστε την ποικιλομορφία, τις αμφιβολίες, τα μικρο-ελαττώματα, ακόμα και τις συγκρούσεις.
• Οφείλουμε να αγαπάμε τα παιδιά για αυτό που είναι, και όχι για αυτό που θέλουμε να γίνουν.

Η οικογένεια θα πρέπει να βρει την κατάλληλη συνταγή για όλους!

• Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώθουν ασφαλή και ότι τα αγαπούν.
• Χρειάζονται τον άνευ όρων χρόνο και την αμέριστη προσοχή μας, όπως, επίσης, και όρια.
• Έχουν ανάγκη να παίρνουν ρίσκα και να κάνουν λάθη, να περνούν χρόνο στο ύπαιθρο.
• Έχουν ανάγκη να τα δεχόμαστε για αυτό που είναι, χωρίς να τα αξιολογούμε συνεχώς.
• Χρειάζονται υγιεινή τροφή, στόχους μεγαλύτερους και όχι απλώς παιχνίδια.

Είναι εφικτό και πιο εύκολο από όσο νομίζετε-αν, βεβαίως, ακολουθήσετε το ένστικτο σας, αν ψάξετε μέσα σας να δείτε τι σημαίνει για εσάς να είστε γονιός αντί να προσπαθείτε να προσαρμοστείτε στα πρέπει κάποιων άλλων.

Ο Καρλ Ονορέ είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και σχολιαστής. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Σύγχρονη Ιστορία και Ιταλική Φιλολογία. Από το 1991 αρθρογράφει σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, μεταξύ των οποίων: Economist, Observer, Guardian & National Post. Έχει γράψει το μπεστ-σελερ In praise of slow, ενώ το Μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας έχει μεταφραστεί σε 16 χώρες. Είναι ο εμπνευστής του όρου "slow parenting" ή, αλλιώς, του "κινήματος των  χαλαρών γονιών". Δίδει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και συμμετέχει σε συζητήσεις με θέμα την αναζήτηση πιο χαλαρού τρόπου ζωής και ανατροφής των παιδιών στη σύγχρονη εποχή. Ζει στο Λονδίνο με τη γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά.

Δείτε τι γράφει η Καθημερινή σχετικά.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο από το e-shop

Πηγή: εκδόσεις Αερόστατο

Εφιάλτης ο θόρυβος στις πόλεις

Εφιαλτικές διαστάσεις παίρνει θόρυβος στις μεγάλες πόλεις.

Πρόκειται για ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα, το οποίο συνδέεται άμεσα με διαταραχές ακοής, υπέρταση και υστέρηση των μαθητών στις σχολικές επιδόσεις.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν σε ημερίδα που διοργάνωσε την Τετάρτη ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας (ΙΣΑ), με τίτλο 'Αστικός θόρυβος και οι επιδράσεις στην υγεία'.

Η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής της Αθήνας κ. Κλέα Κατσουγιάννη παρουσίασε το ευρωπαϊκό πολυκεντρικό ερευνητικό πρόγραμμα για την υπέρταση και την έκθεση στο θόρυβο κοντά σε αεροδρόμια (HYENA).

Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 4.861 άτομα, ηλικίας 45 – 70 ετών, οι οποίοι κατοικούν κοντά σε ευρωπαϊκά αεροδρόμια, μεταξύ των οποίων και το 'Ελευθέριος Βενιζέλος'. Βρέθηκε σημαντική σχέση της νυχτερινής έκθεσης σε θόρυβο αεροπλάνων, καθώς και της μέσης ημερήσιας έκθεσης σε θόρυβο από την κίνηση οχημάτων και του κινδύνου υπέρτασης. Η αύξηση κατά 10 ντεσιμπέλ του θορύβου, αυξάνει κατά 14% τον μακροχρόνιο κίνδυνο υπέρτασης.

Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ενόχληση από το θόρυβο ανάλογη με τα επίπεδα του θορύβου. Σε ένα υποσύνολο 150 ανθρώπων, έγιναν μετρήσεις του θορύβου στην κρεβατοκάμαρα όλη τη νύχτα και ταυτόχρονη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης με φορητό πιεσόμετρο.

Βρέθηκε ότι κάθε αύξηση του θορύβου, ακόμη κι όταν το άτομο συνεχίζει να κοιμάται, συνδυάζεται με στατιστικά σημαντική αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Το φαινόμενο αυτό πιθανώς επηρεάζει τον ημερήσιο κύκλιο των τιμών της αρτηριακής πίεσης, με επιπτώσεις στην μακροχρόνια ανάπτυξη της υπέρτασης.

Οι μελέτες έδειξαν ότι ο θόρυβος από την κυκλοφορία οχημάτων ή από διάφορες δραστηριότητες, μπορεί να επηρεάσει την ακοή, να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, ενώ συμβάλλει στη στεφανιαία νόσο.

Μαθητές σχολείων που βρίσκονται κοντά σε πηγή θορύβου, έχουν μειωμένη σχολική επίδοση και αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Το 30% των κατοίκων αστικών κέντρων ζουν κατά τις νυχτερινές ώρες σε επίπεδα περιβαλλοντικού θορύβου πάνω από 55 ντεσιμπέλ, που διαταράσσουν τον ύπνο. Το 20% εκτίθεται σε επίπεδα άνω των 65 ντεσιμπέλ, τα οποία επηρεάζουν την ακοή.

Πηγή: www.iatronet.gr

"Aφουγκραστείτε τα παιδιά σας"

Το άγχος αποχωρισμού είναι μέρος ενός φυσιολογικού σταδίου της ανάπτυξης του παιδιού. Συνήθως το παιδί κλαίει και φαίνεται αναστατωμένο όταν απουσιάζει ο γονέας ή είναι μακριά από το σπίτι του. Με τον χρόνο το παιδί μαθαίνει να νιώθει ασφαλές ακόμη και όταν είναι μακριά από το σπίτι του και να νιώθει ασφάλεια ότι ο γονέας του θα επιστρέψει μετά από μία απουσία. Γύρω στην ηλικία των πέντε ετών τα περισσότερα παιδιά έχουν μάθει να διαχειρίζονται το άγχος αποχωρισμού.

Στην περίπτωση της διαταραχής αποχωρισμού όμως το παιδί εξακολουθεί να δυσκολεύεται όταν πρέπει να αποχωριστεί τον γονέα και το άγχος τους είναι δυσανάλογο της περίπτωσης. Συνήθως η διαταραχή εμφανίζεται στην προσχολική και σχολική ηλικία. Το άγχος αποχωρισμού αποτελεί στοιχείο πολλών περιπτώσεων άρνησης του παιδιού να πάει στο σχολείο. Τα παιδιά με αυτή τη διαταραχή είναι πιο επιρρεπή στις κρίσεις πανικού, την αγοραφοβία και την σχολική φοβία. Επιπλέον, αν δεν αντιμετωπιστεί η διαταραχή, μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του παιδιού να εμπιστευτεί άτομα άλλα από αυτά της οικογενείας του και να αναπτύξει υγιείς φιλίες αλλά και σχέσεις ως ενήλικας.

Αίτια πρόκλησης διαταραχής άγχους αποχωρισμού

• ένα γεγονός που τρομοκράτησε το παιδί, π.χ. ένας σεισμός, ένα ατύχημα ή και κάτι που το παιδί άκουσε και το τρομοκράτησε.

• Ένας σημαντικός αποχωρισμός, όπως η ξαφνική, πλήρης απουσία ενός γονέα

• στρες στην οικογένεια, π.χ. λόγω ενός επικείμενου διαζυγίου, σοβαρής ασθένειας ή θανάτου μέλους της οικογενείας του παιδιού, ή του αγαπημένου του κατοικίδιου.

• Μία μεγάλη αλλαγή, όπως η γέννηση ενός μικρότερου παιδιού, ή το ξεκίνημα του σχολείου

• Μία αρρώστια που πέρασε το παιδί, έστω και μικρή που το έκανε να φοβηθεί πολύ

Επίσης, συνήθως υπάρχει μία γενετική προδιάθεση και τα παιδιά γονέων που έχουν αγχώδεις διαταραχές και κυρίως τα παιδιά γονέων που πάσχουν από αγοραφοβία είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν διαταραχή άγχους αποχωρισμού.

Πότε να ζητήσετε βοήθεια

Προκειμένου να διαγνωσθεί διαταραχή άγχους αποχωρισμού, απαιτείται διάρκεια της διαταραχής για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Αν το παιδί είναι μεγαλύτερο από πέντε ετών, θα πρέπει η διαταραχή να επιμείνει για περισσότερο από τέσσερις εβδομάδες. Όταν υπάρχει διαταραχή, το παιδί αρνείται να απομακρυνθεί από το σπίτι, ή από τον γονέα, ή να συναναστραφεί με άλλα παιδιά , παρά τις προσπάθειες του γονέα να το καθησυχάσει και να το ενθαρρύνει.

Προκειμένου να διαγνωσθεί η διαταραχή, ο ειδικός ψυχικής υγείας, πρέπει να δει το παιδί και να κάνει μία αξιολόγηση. Οι διαταραχές αυτές μπορούν να θεραπευτούν και η συμμετοχή των γονέων στην θεραπεία μπορεί να τους βοηθήσει να βρουν τρόπους να μιλάνε και να ακούνε τα παιδιά τους, να παραμένουν ήρεμοι όταν το παιδί τους βιώνει άγχος και να μπορούν να προβλέψουν πότε το άγχος του παιδιού τους μπορεί να αυξηθεί και πώς να το χειριστούν.

Αν ανησυχείτε ότι το παιδί σας μπορεί να πάσχει από διαταραχή άγχους αποχωρισμού, παρακαλώ μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Πηγή:  www.telegramm.gr

Οι δασικές πυρκαγιές και η αντιμετώπιση τους.

Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγή & Ευαισθητοποίησης ΚΠΑΕ (www.kpae.gr)

Τα δάση καλύπτουν περίπου το 1/3 του πλανήτη μας. Είναι το σπίτι για ένα τεράστιο αριθμό φυτών και ζώων.
Έχουν ανεκτίμητη αξία για τον άνθρωπο αφού:
ρυθμίζουν την θερμοκρασία της γης
μας δίνουν το οξυγόνο που αναπνέουμε
απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και άλλα βλαβερά αέρια
συγκρατούν το έδαφος και το νερό
είναι πηγή τροφής και πρώτων υλών
αποτελούν πηγή ξεκούρασης και ξενοιασιάς

Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το δάσος είναι οι πυρκαγιές. Μια πυρκαγιά μπορεί να καταστρέψει τα φυτά και τα ζώα του δάσους. Μπορεί ακόμα να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές. Αν επεκταθεί η πυρκαγιά, περιουσίες, όπως αγροτικές καλλιέργειες, σπίτια και άλλες εγκαταστάσεις που βρίσκονται κοντά στο δάσος μπορεί επίσης να καταστραφούν.Κάθε καλοκαίρι χιλιάδες στρέμματα πολύτιμων δασών μας καίγονται.

Όταν ο καιρός είναι ζεστός, ξηρός ή με ισχυρό άνεμο, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιάς. Οι περισσότερες προκαλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Μια στις δύο πυρκαγιές οφείλεται σε ανθρώπινη απροσεξία. Ένα αναμμένο τσιγάρο ή σπίρτο, το κάψιμο σκουπιδιών ή ξερών χόρτων, οι υπαίθριες ψησταριές ή οι εργασίες στο ύπαιθρο (οξυγονοκολλήσεις, ηλεκτρικά πριόνια κλπ), μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιά. Όμως, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μια πυρκαγιά ξεκινάει από εμπρησμό. Επίσης πυρκαγιά μπορεί να προκληθεί και από φυσικά αίτια, πχ κεραυνό κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας.

Σε περίπτωση εκδήλωσης μιας πυρκαγιάς ειδοποιείται η Πυροσβεστική Υπηρεσία, καλώντας τον αριθμό 199 και κινητοποιείται ένας μεγάλος αριθμός επίγειων δυνάμεων όπως πυροσβέστες, στρατός, εθελοντές, κάτοικοι των γύρω περιοχών. Ανάλογα με την έκταση της πυρκαγιάς είναι δυνατόν να υπάρξει η ανάγκη της συμβολής εναέριων δυνάμεων, όπως αεροπλάνων και ελικοπτέρων, τα οποία θα ρίξουν νερό η επιβραδυντικό υλικό ώστε να βοηθήσουν τις επίγειες δυνάμεις στην κατάσβεση.

Η καταστροφή ενός δάσους προκαλεί τεράστιες, ανεπανόρθωτες και ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον, στην οικονομία, στη ζωή μας.
Υποβαθμίζεται το περιβάλλον και διαταράσσεται η βιολογική ισορροπία.
Όταν βρέχει έντονα, το γυμνό χώμα δεν είναι ικανό από μόνο του να συγκρατήσει το νερό, αφού οι ρίζες των δέντρων δεν υπάρχουν πια. Έτσι, αν η κλίση του εδάφους είναι αρκετή, πλημμυρίζουν ακόμη και απομακρυσμένες περιοχές ή δημιουργούνται χείμαρροι που ρέουν ορμητικά, προκαλώντας καταστροφές στο πέρασμα τους.
Μειώνεται η δυνατότητα των εδαφών να συγκρατήσουν τα νερά των βροχών και να εμπλουτίζουν τις πηγές και τα ποτάμια με αποτέλεσμα τη λειψυδρία.
Στερούμαστε την πολύτιμη ξυλεία και τα άλλα δασικά προϊόντα για πολλά χρόνια.
Να είσαι πολύ προσεκτικός όταν βρίσκεσαι μέσα στο δάσος!
Μην παίζεις με τα σπίρτα και ΜΗΝ ανάψεις ποτέ φωτιά χωρίς την παρουσία κάποιου ενήλικα για κανένα λόγο.
Θύμισε στους μεγαλύτερους να μην ανάβουν ποτέ φωτιά αν επικρατεί ξηρασία και φυσά αέρας.
Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές και ανάψετε φωτιά, θύμισε τους ότι πρέπει να επιλέξουν ένα ανοικτό μέρος μακριά από δέντρα, ξερά φύλλα και κλαδιά.
Ποτέ μην αφήσετε μια φωτιά να καίει μόνη της. Πριν φύγετε από την περιοχή, σβήστε προσεκτικά την φωτιά ρίχνοντας νερό και χώμα.
Κράτησε το δάσος καθαρό. Μην αφήνεις μπουκάλια ή γυαλιά στο δάσος. Τέτοια αντικείμενα μπορεί να λειτουργήσουν σαν φακός και όταν πέσουν επάνω τους οι ηλιακές ακτίνες είναι δυνατόν να προκαλέσουν πυρκαγιά.
Αν η οικογένεια σου διαθέτει σπίτι στο δάσος, θύμισε στους γονείς σου να δημιουργήσουν μια αντιπυρική ζώνη γύρω από το σπίτι και να απομακρύνουν όλα τα εύφλεκτα υλικά όπως ξερά χόρτα, φύλλα και κλαδιά.
Θύμισε τους, ότι στο σπίτι πρέπει να υπάρχουν πυροσβεστήρες ενώ θα είναι καλό να κρατούν τις εύφλεκτες ουσίες (χρώματα, βενζίνες κλπ) αποθηκεύμενες μακριά από το σπίτι.
Αν είσαι στο δάσος και δεις κάποιο ίχνος πυρκαγιάς, μείνε ήρεμος. Απομακρύνσου αμέσως και ειδοποίησε κάποιο ενήλικα ή την Πυροσβεστική Υπηρεσία στον αριθμό 19.
Αν έχεις δυσκολία να αναπνεύσεις εξ' αιτίας του καπνού, κάλυψε την μύτη και το στόμα σου με ένα στεγνό ύφασμα.
Αν τα ρούχα σου πιάσουν φωτιά, μην πανικοβληθείς. Πέσε στο έδαφος, κάλυψε το πρόσωπο σου με τα χέρια και άρχισε να κυλιέσαι στο χώμα μέχρι να σβήσει η φωτιά.
Αν πιάσουν φωτιά τα ρούχα κάποιου φίλου σου, προσπάθησε να τον τυλίξεις με μια κουβέρτα ή με κάποιο άλλο χοντρό ύφασμα και βοήθησε τον να κυλιστεί στο χώμα.


Το παραπάνω κείμενο δόθηκε στο σχολείο της κόρης μου και περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για όλους μας!
Προστατεύουμε τα δάση μας και αυτό το καλοκαίρι!

Τα μικρόβια βασιλεύουν στους ωκεανούς του πλανήτη

Τα θαλάσσια μικρόβια αποτελούν μέχρι και το 90% της συνολικής βιομάζας των ωκεανών, ανήκουν σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο διαφορετικά είδη και το συνολικό βάρος τους ισοδυναμεί με 240 δισεκατομμύρια ελέφαντες!

Για πρώτη φορά έκπληκτοι οι επιστήμονες, στο πλαίσιο της Διεθνούς Απογραφής των Θαλασσίων Μικροβίων (ICoMM), συνειδητοποίησαν ότι στους ωκεανούς της Γης υπάρχει ένας πρωτοφανής αριθμός μικροσκοπικών οργανισμών, που πιθανότατα φθάνουν τον ασύλληπτο αριθμό 1 ακολουθούμενο από 30 μηδενικά. Μάλιστα, οι ερευνητές ανακάλυψαν στη Νότια Αμερική ένα ενιαίο «μικροβιακό στρώμα» που καλύπτει μια τεράστια υποθαλάσσια περιοχή, ίσης περίπου έκτασης με την Ελλάδα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, το BBC, το “Science”, το “Nature” και τους «Τάιμς του Λονδίνου».

Τα ευρήματα αποτελούν τμήμα της ευρύτερης Απογραφής της Θαλάσσιας Ζωής (CoML), η οποία μετά από δέκα περίπου χρόνια ερευνών, με τη συμμετοχή άνω των 2.000 επιστημόνων από 80 χώρες, πρόκειται να παρουσιάσει τα τελικά συμπεράσματά της φέτος τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας αμερικανό μοριακό βιολόγο Μιτς Σογκίν, η μεγαλύτερη έκπληξη υπήρξε η συνειδητοποίηση ότι «σε κανένα άλλο βασίλειο της ζωής στους ωκεανούς δεν υπήρξε ανακάλυψη τόσο μεγάλου πλήθους οργανισμών, όσο στον κόσμο των μικροβίων, καθώς οι επιστήμονες έχουν πλέον ανακαλύψει και περιγράψει έναν εντυπωσιακό νέο κόσμο θαλάσσιας μικροβιακής ποικιλομορφίας και αφθονίας».

Οι ερευνητές που εστιάστηκαν στην ανακάλυψη μικροβίων, συνέλλεξαν θαλάσσια δείγματα από τουλάχιστον 1.200 διαφορετικές τοποθεσίες στη Γη και στη συνέχεια δημιούργησαν μια γενετική βάση δεδομένων που περιλαμβάνει περισσότερες από 18 εκατ. αλληλουχίες DNA.

Τα μικρόβια, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι ζωτικά για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας και, μεταξύ άλλων, χάρη σε αυτά γίνεται σχεδόν το 95% της αναπνοής στους ωκεανούς. «Η ζωή στους ωκεανούς - και στη συνέχεια η ζωή στη Γη γενικότερα - θα κατέρρεε πολύ γρήγορα χωρίς τα μικρόβια», σύμφωνα με τον Πολ Σνελγκρόουβ (του καναδικού πανεπιστημίου Μεμόριαλ), επικεφαλής της ομάδας σύνθεσης των πορισμάτων της Απογραφής Θαλάσσιας Ζωής.

Στη δεκαετία του ΄50, οι επιστήμονες είχαν υπολογίσει ότι περίπου 100.000 μικροβιακά κύτταρα βρίσκονται μέσα σε ένα λίτρο θαλασσινού νερού. Τώρα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, οι ερευνητές έχουν ανεβάσει αυτό το νούμερο στο ένα δισεκατομμύριο μικρο-οργανισμούς. Όσο μεγαλύτερο είναι το βάθος των υδάτων, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλία και ο αριθμός των μικροβίων που παρατηρούνται.

Σε κάθε περίπτωση, προκύπτει πια μια τελείως διαφορετική εικόνα για τη ζωή στους ωκεανούς, καθώς η επιστήμη έχει κάνει μεγάλα άλματα ανακάλυψης από την πρώτη επίσημη ωκεανογραφική αποστολή του 1872 (με το βρετανικό πλοίο «Τσάλεντζερ») μέχρι σήμερα. «Αποδεικνύεται ότι η τροφική αλυσίδα των ωκεανών είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ό,τι νομίζαμε, όσον αφορά τον αριθμό των διαφορετικών ειδών», δήλωσε η δρ Αν Μπάκλιν, επικεφαλής του τμήματος θαλασσίων επιστημών του πανεπιστημίου του Κονέκτικατ.

Στο πλαίσιο της απογραφής στους ωκεανούς, ερευνητές με έδρα την Χιλή, όπως ανακοίνωσαν, ανακάλυψαν ένα «μικροβιακό στρώμα» στα ανοιχτά της νοτιοδυτικής ακτής της Νότιας Αμερικής, πάνω στο βυθό, που καλύπτει μια τεράστια έκταση μεγάλη σαν την Ελλάδα (περίπου 130.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Τα πολυκύτταρα μικρόβια, που μοιάζουν με μικροσκοπικά μακαρόνια «σπαγκέτι», βρίσκονται σε βάθος όπου υπάρχει ελάχιστο ή και καθόλου οξυγόνο. Μάλιστα, τα μικρόβια ζούν αξιοποιώντας θειούχο υδρογόνο, που είναι τοξικό για τις περισσότερες άλλες μορφές ζωής.

Οι ψαράδες της περιοχής συχνά δεν μπορούν να σηκώσουν τα δίχτυα τους από το βυθό, γιατί συνήθως περιέχουν περισσότερα βακτήρια παρά γαρίδες. Οι ερευνητές μέτρησαν μικρόβια βάρους ενός κιλού ανά τετραγωνικό μέτρο του βυθού.

Στο άμεσο μέλλον οι νέες πληροφορίες που συλλέχθηκαν για τη θαλάσσια ζωή, θα δημοσιευτούν στην online βάση δεδομένων ανοικτής πρόσβασης, που αποκαλείται Βιο-Ωκεανογραφικό Πληροφοριακό Σύστημα Ωκεανών (OBIS). Ήδη το σύστημα αυτό (προσβάσιμο μέσω της διεύθυνσης ) περιέχει πάνω από 27 εκατ. καταγραφές, που αφορούν περισσότερα από 110.000 θαλάσσια είδη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν πλήθος πληροφοριών, όπως περιγραφή κάθε είδους, που βρέθηκε, σε τι βάθος κλπ.

Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)